Occitan

Etimologia

De espelucar

Prononciacion

/espelyˈkajɾe/, provençau /espelyˈkajʀe/

Sillabas

es|pe|lu|cai|re

 Adjectiu

Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
Masculin espelucaire espelucaires
[espelyˈkajʀe] [espelyˈkajɾes]
Femenin espelucarèlas espelucarèlas
[espelyˈkaʀɛlə] [espelyˈkaʀɛləs]
Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
Masculin espelucaire espelucaires
[espelyˈkajʀe] [espelyˈkajʀes]
Femenin espelucairitz espelucairises
[espelyˈkajʀit͡s] [espelyˈkajʀises]
Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin espelucaire espelucaires
[espelyˈkajɾe] [espelyˈkajɾes]
Femenin espelucaira espelucaira
[espelyˈkajɾo̞] [espelyˈkajɾo̞s]

espelucaire

  1. Qu'es plan fòrça minuciós, que dona l’importància bèla als mendre detalhs.

Traduccions


 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
espelucaire espelucaires
[espelyˈkajɾe] [espelyˈkajɾes]
Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
espelucaire espelucaires
[espelyˈkajʀe]

espelucaire masculin, (equivalents femenins: especulaira / especlarèla / especlairitz)

  1. Aquel qu'es plan fòrça minuciós, que dona l’importància bèla als mendre detalhs.

Traduccions