eventual

Occitan

Etimologia

Del latin eventus (« eveniment, çò qu'adven ») amb lo sufixe -al.

Prononciacion

/eβentyˈal/, /eβentyˈal/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « eventual »

Sillabas

e|ven|tu|al

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	eventual	eventuals
	[e.βen'ty.al]	[e.βen'ty.als]
Femenin	eventuala	eventualas
	[e.βen'ty.alɔ]	[e.βen'ty.alɔs]

eventual

1. Qu'es subordonada a un eveniment pas segur de se realizar.
2. Qualifica çò qu'es accidental, irregular o çò qu'es pas fixe.

Variantas dialectalas

• eventuau

Derivats

• eventualitat

Traduccions

alemand: etwaig (de) eventuell (de) allfällig (de) anglés: potential (en) possible prospective (en) prospective (en) catalan: eventual (ca) espanhòl: eventual (es) francés: éventuel (fr)

italian: eventuale (it) neerlandés: eventueel (nl) gebeurlijk (nl) polonés: eventual (pl) portugués: eventual (pt) romanés: eventual (ro)

Catalan

Etimologia

Del latin eventus (« eveniment, çò qu'adven ») amb lo sufixe -al.

Prononciacion

Oriental: central /ə.βən.tuˈaɫ/, balear /ə.vən.tuˈaɫ/

Occidental: /e.βen.tuˈaɫ/, /e.ven.tuˈaɫ/

Espanha (Barcelona) : escotar « eventual »

Sillabas

e | ven | tu | al

Adjectiu

eventual

1. Qu'es subordonada a un eveniment pas segur de se realizar.
2. Qualifica çò qu'es accidental, irregular o çò qu'es pas fixe.

Espanhòl

Etimologia

Del latin eventus (« eveniment, çò qu'adven ») amb lo sufixe -al.

Prononciacion

[?]

Sillabas

e | ven | tu | al

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	eventual	eventuals
Femenin	eventuala	eventualas

eventual

1. Qu'es subordonada a un eveniment pas segur de se realizar.
2. Qualifica çò qu'es accidental, irregular o çò qu'es pas fixe.

Portugués

Etimologia

Del latin eventus (« eveniment, çò qu'adven ») amb lo sufixe -al.

Prononciacion

[?]

Sillabas

e | ven | tu | al

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	eventual	eventuals
Femenin	eventuala	eventualas

eventual

1. Qu'es subordonada a un eveniment pas segur de se realizar.
2. Qualifica çò qu'es accidental, irregular o çò qu'es pas fixe.

Romanés

Etimologia

Del latin eventus (« eveniment, çò qu'adven ») amb lo sufixe -al.

Prononciacion

[?]

escotar « eventual »

Sillabas

e | ven | tu | al

Adjectiu

eventual

1. Qu'es subordonada a un eveniment pas segur de se realizar.
2. Qualifica çò qu'es accidental, irregular o çò qu'es pas fixe.