expiacion

Occitan

Etimologia

Del latin expiatio.

Prononciacion

lengadocian, gascon /espjaˈsju/, /espjaˈsju/

provençau /espjaˈsjũⁿ/, /espjaˈsjũⁿ/

Sillabas

ex|pia|cion

Nom comun

Declinason
Dialècte : • lengadocian e gascon • provençau
Singular	Plural
expiacion	expiacions
[espjaˈsju espjaˈsjũⁿ]	[espjaˈsjus espjaˈsjũⁿ]

expiacion femenin

1. Accion d’expiar o resultat de la quita accion.
2. (en particuliar) Mana de ceremonias que los Ancians fasiàn per expiar un crime o per apasimar la colèra del cèl, manifestada pels prodigis.

Parents

• expiar
• expiatòri

Traduccions

alemand: Sühne (de), Buße (de) (religiós) anglés: expiation (en), atonement (en) basc: catalan: expiació (ca)

espanhòl: expiación (es) francés: expiation (fr) italian: espiazione (it) portugués: expiação (pt)