Occitan

Etimologia

Del latin extremus « lo mai a l’exterior », superlatiu de exter, « exterior ».

Prononciacion

/eˈt͡sɾɛm/ França (Bearn) : escotar « extrèm »

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin extrèm extrèmes
[eˈt͡sɾɛm] [eˈt͡sɾɛmes]
Femenin extrèma extrèmas
[eˈt͡sɾɛmo̞] [eˈt͡sɾɛmo̞s]

extrèm

  1. Qu'es al tèrme darrièr.
  2. Qu'es al punt limit.
  3. (per extension) Qualifica los mejans energics e azardoses que s’utiliza après aver assajat sens capitar totes los autres.
  4. (particular) Qualifica un partit violent e azardós.
  5. Qu'es excessiu ; que garda pas cap de mesura ; que dona sempre dins l’excès.

Variantas dialectalas

Derivats

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
extrèm extrèmes
[eˈt͡sɾɛm] [eˈt͡sɾɛmes]

extrèm

  1. Çò qu'es opausat, contrari.
    • Lo freg e l caud son los dos extrèms.
  2. (matematicas) Lo primièr o lo darrièr tèrme d’una proporcion.