fondament
Occitan
Etimologia
- Del latin fundamentum de fundus (« fons »), fundare (« fondar »).
Prononciacion
- lengadocian, gascon /fundaˈmen/
- escotar « fondament »
- provençau /fundaˈmẽⁿ/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
fondament | fondaments |
[fundamˈen] | [fundaˈmens] |
fondament
- La part essenciala que las autras i s'apèvan dessús
- (filosofia) Çò que servís de basa a una tèsi o a una teoria.
- (figurat) Qu'es principal, essencial.
- Causa, motiu, subjècte.
- Anús.