forenc
Occitan
Etimologia
Del bas latin foranus « de l’exterior », del classic foris «exterior».
Prononciacion
/fu'ɾenk/
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | forenc | forencs |
[fu'ɾenk] | [fu'ɾenks] | |
Femenin | forenca | forencas |
[fu'ɾenko̞] | [fu'ɾenko̞s] |
forenc
- Qu'es pas del luòc, qu'es fòra de las parets d'una ciutat, estrangièr.
Variantas dialectalas
Derivats
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
forenc | forencs |
[fu'ɾenk] | [fu'ɾenks] |
forenc masculin, (equivalent femenin: forenca)
- Abitant d'endacòn alunhat de la ciutat, estrangièr
Variantas dialectalas
Traduccions
|