fornir

Occitan

Etimologia

De l’ancian bas vièlh francic *frumjan (« complir, realizar »)

Prononciacion

/fuɾˈni/, /fuɾˈni/

Vèrb

fornir

1. Provesir; aprovesir çò que cal o se de d'aver.
   • Lo comerçant que fornís lo restaurant.
2. Liurar, balhar ; procurar ; far aver en quantitat sufisenta quicòm, lo vendent, lo balhar, lo produsent, etc.
   • Aquela societat fornís lo gas e l'electricitat.
3. (en particular) Produire, expausar, se ditz subretot dins las proceduras normadas e d’administracion.
   • Fornir la pèças d'un dossiers.
   • Fornirai la pròva que cal.

Variantas dialectalas

• hornir

Derivats

• fornisseire / fornidor
• fornidura / fornitura / forniment
• fornit

Traduccions

alemand: ausrüsten (de) anglés: furnish (en) basc: catalan: fornir (ca)

espanhòl: suministrar (es), proporcionar (es), dotar (es) francés: fournir (fr) italian: fornire (it) portugués: fornecer (pt)

Catalan

Etimologia

De l’ancian bas vièlh francic *frumjan (« complir, realizar »)

Prononciacion

Oriental: /furˈni/, /furˈni/

Occidental: nord-occidental /forˈni/, /forˈni/, valencian /foɾˈniɾ/, /foɾˈniɾ/, /fuˈniɾ/, /fuˈniɾ/

Vèrb

fornir

1. fornir ^(oc)