garganta

Occitan

Etimologia

Del espanhòl garganta d'origina onomapeïca.

Prononciacion

lengadocian /gaɾˈɣanto̞/, /gaɾˈɣanto̞/

escotar « garganta »

provençau /gaʀˈgãⁿtə/, /gaʀˈgãⁿtə/

Sillabas

gar|gan|ta

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
garganta	gargantas
[gaɾˈɣanto̞]	[gaɾˈɣanto̞s]

garganta femenin

1. Partida anteriora del còl, espaci intèrne comprés entre lo cèl de la boca e l'entrada del esofag e del laringe de l'òme e dels animals.

Sinonims

• gargamèla

de l'òme

• gòrja

Traduccions

afrikaans: alemand: Hals (de), Kehle (de) anglés: throat (en) basc: breton: catalan: gola (ca) chèc: hrdlo (cs) neutre danés: hals (da) eslovac: hrdlo (sk) neutre eslovèn: espanhòl: garganta (es) esperanto: estonian: kurk (et) finlandés: kurkku (fi) francés: gorge (fr)

gaelic irlandés: gaelic escocés: islandés: háls (is) italian: gola (it) lituanian: neerlandés: keel (nl) norvegian: ongrés: torok (hu) polonés: gardło (pl) neutre portugués: garganta (pt) romanés: suedés: hals (sv) ucraïnian: горло (uk) neutre

Espanhòl

Etimologia

D'origina onomapeïca: garg

Prononciacion

/gaɾˈɣan̪ta/, /gaɾˈɣan̪ta/

Sillabas

gar|gan|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
garganta	gargantas
[gaɾˈɣan̪ta]	[gaɾˈɣan̪tas]

garganta femenin

1. garganta ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del espanhòl garganta d'origina onomapeic.

Prononciacion

escotar « garganta »

Prononciacion

Portugal /gɐɾˈgɐ̃tɐ/, /gɐɾˈgɐ̃tɐ/

Brasil /gaɦˈgɐ̃tɐ/, /gaɦˈgɐ̃tɐ/, /gaɾˈgə̃tə/, /gaɾˈgə̃tə/

Sillabas

gar|gan|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
garganta	gargantas

garganta femenin

1. garganta ^(oc)