go
Anglés
Etimologia
De l'anglés vièlh gān, de meteissa origina que lo germanic gen. Las formas del passat pasmens, son estadas remplaçadas dempuèi lo sègle XV per la formas de l'anglés vièlh wendan.
Prononciacion
[gəʊ]
Reialme Unit (Londres) : escotar « go » Estats Units d'America (Califòrnia) : escotar « go » Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « go » Estats Units d'America (Connecticut) : escotar « go »
Sillabas
go (1)
Vèrb
to go
Conjugason
| Infinitiu | to go | |
|---|---|---|
| Gerondiu | going | |
| Participi passat | gone | |
| Present | ||
| singular | plural | |
| primièra | I go | we go |
| segonda | you go | |
| tresena | he/she/it went | they go |
| Passat | ||
| singular | plural | |
| primièra | I went | we went |
| segonda | you went | |
| tresena | he/she/it went | they went |
| Temps compausats | ||
| Futur | will go | |
| Condicional | would go | |