ierarca
Occitan
Etimologia
Del grèc ancian ἱεράρχης, iérarkês « (« grand prèire ») ».
Prononciacion
/ie'ɾar.kɔ/
ie | rar | ca (3)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| ierarca | ierarcas |
| [ie'ɾar.kɔ] | [ie'ɾar.kɔs] |
ierarca masculin
- Cap d'un ierarquia.
- (Religion ortòxa) Evèsque dins la Glèisa ortòdoxa.
- (Figurat) Persona naut plaçada dins una ierarquia.