ignara
Occitan
Etimologia
Prononciacion
lengadocian /inˈnaɾo̞/
Sillabas
ig|na|ra
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : legadocian, gascon | |
Singular | Plural |
ignara | ignaras |
[iˈɲaɾo̞] | [iˈɲaɾo̞s] |
ignara femenin, (equivalents masculins: ignar, ignare)
- Persona ignara.
Traduccions
|
Sinonims
Forma d'adjectiu
ignara
Catalan
Etimologia
Prononciacion
Sillabas
i|gna|ra
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ignara | ignares |
ignara femenin, (equivalent masculins: ignar)
- Persona ignara.
Forma d'adjectiu
ignara
- femenin singular de ignar.
Espanhòl
Etimologia
Prononciacion
/iɣ̞ˈnaɾa/
Sillabas
i|gna|ra
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ignara | ignaras |
ignara femenin, (equivalent masculins: ignaro)
- Persona ignara.
Forma d'adjectiu
ignara
- femenin singular de ignaro.
Italian
Etimologia
Prononciacion
/i'ɲɲara/
Sillabas
i|gna|ra
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ignara | ignare |
ignara femenin, (equivalent masculins: ignaro)
- Persona ignara.
Forma d'adjectiu
ignara
- femenin singular de ignari.
Portugués
Etimologia
Prononciacion
Sillabas
i|gna|ra
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ignara | ignaras |
ignara femenin, (equivalent masculins: ignaro)
- Persona ignara.
Forma d'adjectiu
ignara
- femenin singular de ignaro.