ignorant
Occitan
Etimologia
Prononciacion
lengadocian /innuˈɾan/
- França (Bearn) : escotar « ignorant »
Sillabas
ig|no|rant
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : legadocian, gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | ignorant | ignorants |
[iɲuˈɾan] | [iɲuˈɾans] | |
Femenin | ignoranta | ignorantas |
[iɲuˈɾanto̞] | [iɲuˈɾanto̞s] |
ignrant
- Qu’es pas instrutz d'unas causas, qu'ignora de causas.
- (absoludament) Qu’es pas instrutz de çò qu'òm cal saupre.
- (per extension) Qu'a pas cap de saber, qu'es sens letras.
Derivats
Parents
Sinonims
Que sap pas res, en general.
Que no sap d'una causa determinada.
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : legadocian, gascon | |
Singular | Plural |
ignorant | ignorants |
[iɲuˈɾan] | [iɲuˈɾans] |
ignorant masculin, (equivalent femenin: ignoranta)
- Persona ignoranta.
Traduccions
|
Forma de vèrb
ignorant
- Participi present de ignorar
Anglés
Etimologia
Prononciacion
/ˈɪɡnəɹənt/
Sillabas
ig|no|rant
Adjectiu
ignrant
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ignorant | ignorants |
[ˈɪɡnəɹənt] | [ˈɪɡnəɹənts] |
ignorant
Catalan
Etimologia
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « ignorant »
Prononciacion
- Oriental: central /iŋnuˈɾan/ , balear /iŋnoˈɾant/ , /iŋnuˈɾan/
- Occidental: nord-occidental /iŋnoˈɾan/ , valencian /iɡnoˈɾant/ , /iɡnoˈɾan/
Sillabas
ig|no|rant
Adjectiu
ignrant masculin o femenin, (Plurals: ignorants)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ignorant | ignorants |
ignorant masculin o femenin
Forma de vèrb
ignorant
- Participi present de ignorar
Francés
Etimologia
Prononciacion
/iɲɔʁɑ̃/
Sillabas
ig|no|rant
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | ignorant | ignorants |
[iɲɔʁɑ̃] | [iɲɔʁɑ̃] | |
Femenin | ignorante | ignorantes |
[iɲɔʁɑ̃t] | [iɲɔʁɑ̃t] |
ignrant masculin o femenin, (Plurals: ignorants)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ignorant | ignorants |
ignorant masculin, (equivalent femenin: ignorante)
Forma de vèrb
ignorant
- Participi present de ignorer