Occitan

Etimologia

Del latin illustrare.

Prononciacion

[illysˈtɾa]

França (Bearn) : escotar « illustrar »

Sillabas

il | lus | trar (3)

 Vèrb

illustrar

  1. Far venir illustre.
  2. Ornar de gravaduras e de dessenhs un libre, un jornal.
  3. Far venir una idèa luminosa per un exemple.

s'illustrar

  1. Venir illustre per mòstra d'actes meritòris.

Derivats

Parents

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu illustrar
Gerondiu illustrant
Participi passat
singular plural
masculin illustrat illustrats
femenin illustrada illustradas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present illustri
illustre[N 1]
illustras illustra illustram illustratz illustran
Imperfach illustravi illustravas illustrava illustràvem illustràvetz illustravan
Preterit illustrèri illustrères illustrèt illustrèrem illustrèretz illustrèron
Futur illustrarai illustraràs illustrarà illustrarem illustraretz illustraràn
Condicional illustrariái illustrariás illustrariá illustrariam illustrariatz illustrarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present illustre illustres illustre illustrem illustretz illustren
Imperfach illustrèssi illustrèsses illustrès
illustrèsse
illustrèssem illustrèssetz illustrèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu illustra ! illustrem ! illustratz !
Negatiu illustres pas ! illustrem pas ! illustretz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)