Occitan

Etimologia

Del latin impius « impiu, sacrilègi ».

Prononciacion

/imˈpiy/

Sillabas

im|piu

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin impiu impius
[imˈpiy] [imˈpiys]
Femenin impia impias
[imˈpio̞] [imˈpio̞s]

impiu

  1. Mescresent, blasfematòri, qu'a de mesprètz per las causas de la religion.
  2. (per extension) Se dich tanben de las causas.
  3. (per extension) Qu'ofensa la patria, l’autoritat pairala e, en general, las causas consideradas coma sacradas.

Antonims

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin impius « impiu, sacrilègi ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « impiu »

Prononciacion

[?]

Sillabas

im|piu

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
Masculin impiu impius
Femenin impia impies

impiu

  1. impiu (oc)