incredul
Occitan
Etimologia
- Del latin incredulus.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /iŋkɾeˈðyl/
- provençau /ĩⁿkʀeˈdyl/
- escotar « incredul »
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | incredul | increduls |
[iŋkɾeˈðyl] | [iŋkɾeˈðyls] | |
Femenin | incredula | incredulas |
[iŋkɾeˈðylo̞] | [iŋkɾeˈðylo̞s] |
incredul
- Que crei pas aisidament, qu'es penós de persuadir o de convéncer.
- (religion) Que crei pas e que vòl pas creire als mistèris de la fe.
Variantas dialectalas
Antonims
Derivats
Sinonims
Traduccions
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
incredul | increduls |
[iŋkɾeˈðyl] | [iŋkɾeˈðyls] |
incredul masculin