indignes

Occitan

Prononciacion

legadocian, gascon /inˈðinnes/, /inˈðinnes/

provençau /ĩⁿdigˈne/, /ĩⁿdigˈne/

Forma d'adjectiu

indignes

1. masculin plural de indigne

Forma de vèrb

indignes

1. segonda persona del singular del present del subjonctiu de indignar.

Catalan

Prononciacion

Oriental: /inˈdiŋnə/, /inˈdiŋnə/

Occidental: nord-occidental /inˈdiŋne/, /inˈdiŋne/, valencian /inˈdiɡne/, /inˈdiɡne/

Sillabas

in|dig|ne

Forma d'adjectiu

indignes

1. masculin plural de indigne
2. femenin plural de indigne

Forma de vèrb

indignes

1. Segonda persona del singular del present de l'indicatiu de indigner.

Francés

Prononciacion

França (Lion) : escotar « indignes »

Prononciacion

/ɛ̃diɲ/, /ɛ̃diɲ/

1. masculin plural de indigne
2. femenin plural de indigne

Forma de vèrb

indignes

1. Segonda persona del singular del present de l'indicatiu de indigner.
2. Segonda persona del singular del present del subjonctiu de indigner.