inventoriar

Occitan

Etimologia

Del latin inventarium

Prononciacion

lengadocian, fascon /inβentuˈɾja/, /inβentuˈɾja/, provençau /ĩⁿvẽⁿtuˈʀja/, /ĩⁿvẽⁿtuˈʀja/

França (Bearn) : escotar « inventoriar »

Sillabas

in|ven|to|riar

Vèrb

inventoriar

1. Denombrar de causas dins un inventari.
   • Inventoriar los mòbles d’un ostal, las pèças d’un procès.
2. Denombrar de personas dins un inventari.

Parents

• inventari

Traduccions

alemand: inventarisieren (de) anglés: inventory (en) basc: catalan: inventariar (ca)

espanhòl: inventariar (es) francés: inventorier (fr) italian: inventariare (it) portugués: inventariar (pt)