ionga
Gaelic irlandés
Etimologia
De l'irlandés ancian inga eissit del protoceltic *angʷīnā que dona tamben lo manés ingin, lo galés ewin, lo breton ivin. D'una forma indoeuropèa *h₃ngʷʰi- derivada del protoindoeuropèu *h₃nogʰ-, *h₃nogʷʰ- « ongla », qu'es l'origina del latin unguis, del anglés nail, del grèc ancian ὄνυξ, del rus ноготь.
Prononciacion
/ˈɔŋə/ (Aran)
Nom comun
ionga femenin, plural : ingne
Referéncias
Aquest article es adaptat o copiat (en partida o en totalitat) de l'article del Wiktionary en anglés, jos licéncia CC-BY-SA-3.0 : ionga, mas a pogut èsser modificat dempuei.