Occitan

Etimologia

Bastit a partir d'ivèrn amb lo sufix -enc.

Prononciacion

/iβeɾˈneŋk/

Sillabas

i | ver | nenc (3)

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin ivernenc ivernencs
[iβeɾˈneŋk] [iβeɾˈneŋks]
Femenin ivernenca ivernencas
[iβeɾˈneŋko] [iβeɾˈneŋkos]

ivernenc masculin

  1. Caracteristic del temps de l'ivèrn.
    Que tròp Dieu me fai lume! Ò! retrai a son grand
    Come au soleu d'estiu una ivernenca luna. (Teodòr Aubanèu, dins Lo pan dau pecat)

Sinonims

Antonims

 Provèrbi


Traduccions