jarina
Occitan
Etimologia
Dau latin gallina, que balhet jalina e jarina emb lu rotacisme dau "l" en "r" (pas totjorn marcat).
Prononciacion
/ʒaˈrinə/[1] (nòrd-est vivaroaupenc)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
jalina | jalinas |
[ʤaˈlinɔ] | [ʤali'na] |
jalina femenin (vivaroaupenc)
Variantas dialectalas
Sinonims
Traduccions
|
Referéncias
- ↑ Ésse soun mèitre, Antologia di scritti occitani dell'Alta Valle Susa, de Renato Sibille. 2014 (nòrd de las Valaas occitanas)