jos
Occitan
Etimologia
Del latin vulgar *deosum, *diosum, del latin deorsum. Veire en italian giù, en romanés jos e en sard giòssu.
Prononciacion
/d͡ʒus/ (lengadocian), /d͡zu/ (naut lemosin)
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « jos »
Preposicion
jos (lengadocian) (lemosin)
- A un nivèl inferior a.
- Me soi assetat jos un arbre.