king
Anglés 
Etimologia
De l'anglés ancian cyning, eissit del protogermanic *kuningaz. Parent del neerlandés koning, de l'alemand König, del suedés kung o del danés konge.
Prononciacion
[kɪŋ]
Reialme Unit (Londres) : escotar « king » França (París) : escotar « king »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
king | kings |
[kɪŋ] | [kɪŋz] |
king masculin
- Rei.