rei
Veire tanben : rèi |
Occitan
Etimologia
Del latin rex.
Prononciacion
/rej/
França (Bearn) : escotar « rei »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
rei | reis |
[rej] | [rejs] |
rei masculin
- Sobeiran monarquic d'un reialme, que ten sa fonccion de l’ereditat o de l’eleccion
- (figurat) Òme que passa sus parelhs per causa qu'excellís dins sa partida, son domèni.
- (Jòc de cartas) Caduna de las cartas que representa una figura masculina coronada.
- (Jòc d'escacs) Pèça màger del jòc d’escacs qu'òm cal prene per ganhar la partida.
- Reis Magues: personatges de la Bíbla vengut adorar Jèsus a sa naissença.
Derivats
Mots aparentats
Variantas dialectalas
- rèi (provençal)
Relacionats
lengadocian | Rei | Reina Dama |
Fòl | Cavalièr | Torre | pion peon |
gascon | Rei | Reina Dama |
Hòu Hòl |
Cavalièr Cavalèr |
Tor | peon |
provençau | Rèi | Rèina Dama |
Fòl Fòle Fòlh Fòu |
Cavalier | Torre | pion |
Jòc francés Taròt |
|
|
|
|
|
|
---|---|---|---|---|---|---|
lengadocian | Rei | Reina Dama |
Cavalièr | Vailet | Excusa | Joquèr |
gascon | Rei | Reina Dama |
Cavalièr Cavalèr |
Vailet | Excusa | Joquèr |
provençau | Rèi | Rèina Dama |
Cavalier | Vailet Varlet |
Excusa | Joquèr Jòker |
Traduccions
|