Occitan

Etimologia

Del latin pedonis « fantassin »

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈpeu/
escotar « peon »
provençau /ˈpeũⁿ/

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
peon peons
[ˈpeu] [ˈpeus]

peon masculin, (femenin: peona)

  1. (militar) Fantassin, servicial a .
  2. (figurat) Lo que ten lo ròtle d'un peon dins una estrategia globala.
  3. (pejoratiu) Lo qu'a fòrça pauc d’importància dins una organizacion.

peon masculin

  1. (Jòc de taula) Dins los jòcs de taula, caduna de las pèças qu'òm mòu sul tauliér.
    1. (escacs) Caduna de las 16 pèças (8 blancas e 8 negras) qu'òm mòu sus l'escaquièr.
    2. (jòc de damas) Caduna de las pèças qu'òm mòu sul taulièr (segon las versions: 20 peons blancs e 20 peons negres per un taulièr de 10 X 10 casas, 12 peons blancs et 12 peons negres per un de 8 X 8 casas, 30 peons blancs e 30 peons negres per un de 12 X 12 casas)

Variantas dialectalas

  • pion (provençau, lengadocian)

Parents

Relacionats

Pèças d'escacs
           
lengadocian Rei Reina
Dama
Fòl Cavalièr Torre pion
peon
gascon Rei Reina
Dama
Hòu
Hòl
Cavalièr
Cavalèr
Tor peon
provençau Rèi Rèina
Dama
Fòl
Fòle
Fòlh
Fòu
Cavalier Torre pion

Traduccions

fantassin, òme qu'a pauc d'impotància


jòcs de taula


Anglés

Etimologia

Del latin pedonis « fantassin »

Prononciacion

general /ˈpiːən/, /ˈpeɪɒn/
provençau /ˈpiɑn/, /ˈpeɪɑn/
Reialme Unit (Southern England) : escotar « peon »

 Nom comun

peon (plurals: peons / peones)

  1. peon (en): persona de pauc d'importància
  2. (istoric, militar, Índia) Fantassin, servicial a , plocièr local