Occitan

Etimologia

De excusar

Prononciacion

/esˈkyzo̞/ França (Bearn) : escotar « excusa »

Sillabas

ex|cu|sa

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
excusa excusas
[esˈkyzo̞] [esˈkyzo̞s]

excusa femenin

  1. Rason qu'òm allèga per explicar o amenir una manca.
    • Sa jovença li vendra coma excusa.
  2. Dispensa d’una obligacion.
  3. Tèrme de civilitat utilizat per engatjar a l’indulgéncia per un pecadilh.
    • Far d'excusas a qualqu’un.
  4. (jòc de cartas) Carta du jòc de taròt, una de las tres cartas espacialas dels atots.

Variantas dialectalas

Sinonims

Relacionats

figuras dels jòcs de cartas
Jòc francés


Taròt
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
lengadocian Rei Reina
Dama
Cavalièr Vailet Excusa Joquèr
gascon Rei Reina
Dama
Cavalièr
Cavalèr
Vailet Excusa Joquèr
provençau Rèi Rèina
Dama
Cavalier Vailet
Varlet
Excusa Joquèr
Jòker

Traduccions

Rason qu'òm allèga ...


Tèrme de civilitat


 Forma de vèrb

excusa

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de excusar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de excusar

Catalan

Etimologia

De excusar

Prononciacion

Espanha (Valéncia) : escotar « excusa »

Prononciacion

oriental /əksˈkuzə/, occidental /eksˈkuza/

Sillabas

ex|cu|sa

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
excusa excuses

excusa femenin excusa (oc)

 Forma de vèrb

excusa

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de excusar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de excusar

Espanhòl

Etimologia

De excusar

Prononciacion

/eksˈkusa/

Sillabas

ex|cu|sa

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
excusa excusas

excusa femenin excusa (oc)

 Forma de vèrb

excusa

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de excusar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de excusar