Occitan

Etimologia

Del latin indulgentia (« benvolença, complasença ») que ven a l’epòca classica « remisssion de pena, perdon » puèi en bas latin « perdon dels pecats ».

Prononciacion

/indylˈd͡ʒensjo̞/; /indylˈʒensjo̞/

Sillabas

in|dul|gén|cia

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
indulgéncia indulgéncias
[indylˈd͡ʒensjo̞] [indylˈd͡ʒensjo̞s]

indulgéncia femenin

  1. Facilitat per excusar e perdonar las decas, las mancas.
  2. (catolicisme) Remission dels castigs que los pecats meritan, acordada per la Glèisa segon unas condicions.

Derivats

Traduccions