excusar
Occitan
Etimologia
- Del latin excūsāre.
Prononciacion
/eskyˈza/ França (Bearn) : escotar « excusar »
Sillabas
ex|cu|sar
Vèrb
excusar
- Disculpar d'un biais, presentar una persona o una accion coma mens colpabla que sembla pas.
- Cal excusar las mancas de la jovença.
- Reconéisser una persona o una accion coma mens colpabla qu'òm cresiá, far grácia.
- Après aver ausit son plaidejat, se pòt pas defugir de l’excusar.
- Autorizar qualqu’un a far pas quicòm, dispensar d'una obligacion.
- M'invitèt per sopar, lo prègui de me n'excusar.
Sinonims
Antonims
Derivats
Traduccions
|
Catalan
Etimologia
- Del latin excūsāre.
Prononciacion
- Oriental /əkskuˈza/
- Occidental /ekskuˈza/ , valencian /ekskuˈzaɾ/
Sillabas
ex|cu|sar
Vèrb
excusar
Espanhòl
Etimologia
- Del latin excūsāre.
Prononciacion
/ekskuˈsaɾ/
Sillabas
ex|cu|sar
Vèrb
excusar