Occitan

Etimologia

Bastit a partir de lagrema amb lo sufix verbal -ejar.

Prononciacion

/laɣremeˈd͡ʒa/, /laɣremeˈʒa/

Sillabas

la | gre | me | jar (4)

 Vèrb

lagremejar

  1. Versar de lagremas.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu lagremejar
Gerondiu lagremejant
Participi passat
singular plural
masculin lagremejat lagremejats
femenin lagremejada lagremejadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present lagremegi
lagremege[N 1]
lagremejas lagremeja lagremejam lagremejatz lagremejan
Imperfach lagremejavi lagremejavas lagremejava lagremejàvem lagremejàvetz lagremejavan
Preterit lagremegèri lagremegères lagremegèt lagremegèrem lagremegèretz lagremegèron
Futur lagremejarai lagremejaràs lagremejarà lagremejarem lagremejaretz lagremejaràn
Condicional lagremejariái lagremejariás lagremejariá lagremejariam lagremejariatz lagremejarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present lagremege lagremeges lagremege lagremegem lagremegetz lagremegen
Imperfach lagremegèssi lagremegèsses lagremegès
lagremegèsse
lagremegèssem lagremegèssetz lagremegèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu lagremeja ! lagremegem ! lagremejatz !
Negatiu lagremeges pas ! lagremegem pas ! lagremegetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Occitan ancian

Etimologia

Bastit a partir de lagrema amb lo sufix verbal -ejar.

 Vèrb

lagremejar

  1. Lagremejar.
    Oras vos vuelh dir de la quarta emfermetat que ven per la flecma a fa lagremejar los uels. (Las curas de las enfermetatz de l'uelh de Benvengut de Salèrn)