linear
Occitan
Etimologia
- Del latin linearis « de linha ».
Prononciacion
/lineˈar/ França (Bearn) : escotar « linear »
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | linear | linears |
| [lineˈar] | [lineˈars] | |
| Femenin | lineara | linearas |
| [lineˈaro̞] | [lineˈaro̞s] | |
linear
- Que ten un rapòrt a las linhas, que se fa mejans de linhas.
- Mesuras linearas, : Mesuras de longor.
- (algèbra) Caracteriza una foncion de tipe y = ax ont a ∈ ℝ.
- Equacion lineara.
- (fisica) Qualifica un fenomèn o un dispositiu ont l’efièch es estrictament proporcional a la causa.
- Que se mòu en linha drecha, sens cambiament de direccion, sans retorn enrè.
- (quimia) Se dich d’una macromolecula o d’un polimèr resultant d’una repeticion multipla en sequéncia lineara d’unitats que derivan de moleculas de fèble massa moleculara.
- (botanica) De forma similara a una linha; larg e prim, amb de bòrds gaireben parallèls.
Variantas dialectalas
- lineari (provençau)
Derivats
- algèbra lineara
- aplicacion lineara
- curvilinear
- linearament
- linearitat
- matrilinear
- non linear
- programacion lineara
- semilinear
Derivats
Traduccions
Alemand
Etimologia
- Del latin linearis « de linha ».
Prononciacion
/lineˈaːɐ̯/
Adjectiu
linear
Anglés
Etimologia
- Del latin linearis « de linha ».
Prononciacion
EUA /ˈlɪniɚ/, RU /ˈlɪniə/
Adjectiu
linear
Catalan
Etimologia
- Del latin linearis « de linha ».
Prononciacion
- Oriental: central /ɫineˈar/, balear /ɫineˈa/
- Occidental: /ɫineˈaɾ/
Adjectiu
linear masculin o femenin (plural: linears)
Espanhòl
Etimologia
- Del latin linearis « de linha ».
Prononciacion
/lineˈaɾ/
Adjectiu
linear masculin o femenin (plural: lineares)
- (botanica) De forma similara a una linha; larg e prim, amb de bòrds gaireben parallèls.
Vèrb
linear
Portugués
Etimologia
- Del latin linearis « de linha ».
Prononciacion
Portugal /liˈnjaɾ/, Portugal /lĩniˈa(ɾ)/
Adjectiu
linear masculin o femenin (plural: lineares)