liti

Lo liti (1) dins lo Tablèu periodic dels elements.

Occitan

Etimologia

Adaptacion en occitan del nom, creat a partir del grèc ancian λίθος ("pèira") amb lo sufix -ium, donat pel quimista suedés Jöns Jacob Berzelius que descobriguèt aqueste element en 1817.

Prononciacion

['liti]

Sillabas

li | ti (2)

Nom comun

liti masculin

1. Quim. Element quimic de simbòl Li e de numèro atomic 3.

Traduccions

alemand: Lithium (de) neutre anglés: lithium (en) neutre armèni: լիթիում (hy) basc: breton: bulgar: catalan: liti (ca) chèc: lithium (cs) danés: espanhòl: litio (es) esperanto: litio (eo) estonian: finlandés: francés: lithium (fr)

italian: litio (it) leton: lituanian: litis (lt) neerlandés: norvegian: ongrés: lítium (hu) polonés: portugués: romanés: litiu (ro) neutre ucraïnian: лiтiй (uk)