mèstre
 Veire tanben : mestre
|
Occitan
Etimologia
Del latin magister.
Prononciacion
/ˈmɛstɾe/
França (Bearn) : escotar « mèstre »
Sillabas
mès | tre (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| mèstre | mèstres |
| [ˈmɛstɾe] | [ˈmɛstɾes] |
mèstre masculin, (femenin: mèstra)
- Persona que contrarotla quicòm o qualqu'un.
- (lengadocian) ensenhaire, professor[1].
Parents
Traduccions
- ↑ https://web.archive.org/web/20211205054449/https://locongres.org/oc/aplicacions/dicodoc-oc/dicodoc-recerca?option=com_dicodoc&view=search&Itemid=168&type=fr-oc&dic%5B%5D=BASIC&dic%5B%5D=RBVD&dic%5B%5D=ALPC&dic%5B%5D=ATAU&dic%5B%5D=PROV&dic%5B%5D=PNST&dic%5B%5D=OMLH&dic%5B%5D=LAUS&dic%5B%5D=LAGA&dic%5B%5D=LEMO&q=enseignant&q2=&submit=Cercar