mestritge
Occitan
Etimologia
- De mèstre.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /mesˈtɾit͡ʃe/
- provençau /mesˈtʀid͡ʒe/
Sillabas
mes|tri|tge
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
mestritge | mestritges |
[mesˈtɾit͡ʃe] | [mesˈtɾit͡ʃes] |
mestritge (lengadocian), (provençau); masculin
- Qualitat de mèstre.
- (nom collectiu) Ensemble dels mèstre d’òbra d’un obrador, d’una fabrica...
- Acte pel qual òm mòstra la superioritat dins un art o dins una sciéncia.
- Accion de dominar quicòm o qualqu’un.
Variantas dialectalas
Sinonims
- mistrança (provençau)
Abiletat, biais
Acte pel qual òm mòstra la superioritat
- contraròtle
- dominacion
- mestresa (gascon)
Ensemble dels mèstre d’òbra,...