dominar
Occitan
Etimologia
- Del latin dominor (« èsser mèstre, dominar, comandar, regnar ») de dominus (« mèstre »), de domus (« ostal »).
Prononciacion
/dumiˈna/ França (Bearn) : escotar « dominar »
Sillabas
do|mi|nar
Vèrb
dominar
- Comandar sobeiranament, aver una poténcia absoluda.
- Alexandre dominava sus l’Asia.
- Mestrejar ; exercir son autoritat, son influéncia sur qualqu’un o sus quicòm; aver de la predominança ; prevaler.
- Se destriar en mai d’autras causas, se far remarcar lo mai, èsser lo mai fòrt.
- Lo resson de l'istòria es dominat per la violéncia e l'òdi.
- Èsser auçat mai que d'autras causas que se ten en subjeccion ; tresplombar.
- (propre e figurat) Mestrejar, governar.
- (economia, espòrt) Mostrar sa superioritat sus un adversari.
- Dempuèi d'annadas, aquela entrepresa domina sos concurrents.
- Aquel campion dominèt la competicion tota la temporada.
- Conéisser una matèria en prigondor, ne comprene totes los aspèctes.
- Dominat son subjècte.
se dominar
Sinonims
Derivats
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del latin dominor (« èsser mèstre, dominar, comandar, regnar ») de dominus (« mèstre »), de domus (« ostal »).
Prononciacion
(Balearic) /domiˈna/, (Central) /dumiˈna/ (Valencian) /domiˈnaɾ/
Sillabas
do|mi|nar
Vèrb
dominar
Espanhòl
Etimologia
- Del latin dominor (« èsser mèstre, dominar, comandar, regnar ») de dominus (« mèstre »), de domus (« ostal »).
Prononciacion
escotar « dominar »
Prononciacion
/d̪omiˈnaɾ/
Sillabas
do|mi|nar
Vèrb
dominar
Portugués
Etimologia
- Del latin dominor (« èsser mèstre, dominar, comandar, regnar ») de dominus (« mèstre »), de domus (« ostal »).
Prononciacion
Portugal /dumiˈnaɾ/, Brasil /dõmĩnˈa(ɾ)/
Sillabas
do|mi|nar
Vèrb
dominar