aspècte
Occitan
Etimologia
- Du latin aspectus.
Prononciacion
/as'pɛkte/
Sillabas
as|pèc|te
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| aspècte | aspèctes |
| [as'pɛkte] | [as'pɛktes] |
aspècte femenin
- Vista d’una persona o d’una causa.
- La novèla organizacion del pargue es d'un bèl aspècte.
- (figurat) Biais qu'una causa se presenta a la ment.
- L’aspècte del perilh.
- Biais qu'una persona o un objècte s’ofrís a la vista.
- Lo bèl aspècte exterior de l'ostal correspond pas a l'interior.
- (figurat) Diferentas fàcias, dels diferents vejaires sota que se presenta una causa, un afar.
- Considerar un objècte o un afar jos totes sos aspèctes.