Occitan

Etimologia

Du latin aspectus.

Prononciacion

/as'pɛkte/

Sillabas

as|pèc|te

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
aspècte aspèctes
[as'pɛkte] [as'pɛktes]

aspècte femenin

  1. Vista d’una persona o d’una causa.
    • La novèla organizacion del pargue es d'un bèl aspècte.
  2. (figurat) Biais qu'una causa se presenta a la ment.
    • L’aspècte del perilh.
  3. Biais qu'una persona o un objècte s’ofrís a la vista.
    • Lo bèl aspècte exterior de l'ostal correspond pas a l'interior.
  4. (figurat) Diferentas fàcias, dels diferents vejaires sota que se presenta una causa, un afar.
    • Considerar un objècte o un afar jos totes sos aspèctes.

Traduccions