mètja
 Veire tanben : metja
|
Occitan
Etimologia
Del latin medicus.
Prononciacion
lengadocian /ˈmɛt͡ʃo̞/; gascon, provençau /ˈmɛd͡ʒo̞/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| mètja | mètjas |
| [ˈmɛt͡ʃo̞] | [ˈmɛt͡ʃo̞s] |
mètja femenin (equivalent masculin: mètge)
- Professionala de la santat qu'a un diplòma per exercir la medecina, cargada de suenhar, las malautiás, las patologias, las nafras dels pacients.
- La mètja prescriu un remèdi a la pacienta.
Sinonims
Mots aparentats
Variantas dialectalas
- metja (lemosin), (vivaroalpenc)