mòrs
Veire tanben : mors, mòrse, mòrsa |
Occitan
Etimologia
Del latin morsus.
Prononciacion
/mɔr̩s/ França (Bearn) : escotar « mòrs »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
mòrs | mòrses |
[mɔs] | [ˈmɔses] |
mòrs masculin
- Equit. Pèça de metal plaçada dins la boca del caval per lo dirigir.