mainada
Occitan
Etimologia
Del latin vulgar *mansiōnāta, maison
Prononciacion
/majˈnaðo/
França (Bearn) : escotar « mainada »
Sillabas
mai | na | da (3)
Nom comun
mainada femenin, (masculin: mainat)
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| mainada | mainadas |
| [majˈnaðo] | [majˈnaðos] |
- Uman de sèxe feminin qui n'a pas atenhut la pubertat.
- La mainada que jòga dab lo hrair.
- Drolleta.
mainada femenin collectiu
- Familha.
- Lo pair e la mainada demoravan al cap del vilatge.
- Coll. Ensemble dels dròlles.
- La mainada escotan lo professor.
- Pej. Drollatalha.
- Fig. Còla, grop.
Sinonims
Nom collectiu
- pichonalha
- drollatalha
- marmalha (lengadocian, provençau)
- ninèia (provençau)
Traduccions
| filha, drolleta | |
|---|---|
|
| |
| familha | |
|---|---|
|
| |
| nom collectiu | |
|---|---|
| |
Catalan
Etimologia
Del latin vulgar *mansiōnāta, maison
Prononciacion
oriental /məjˈnaðə/, occidental /majˈnaða/
Sillabas
mai | na | da (3)
Nom comun
mainada femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| mainada | mainades |
- (istoric) A l'edat mejana, grop d'òmes armats al servici d'un senhor d'un ostal.
- (pejoratiu) Canalha
mainada femenin collectiu
- Ensemble dels dròlles.