menora

Occitan

Etimologia

Del latin minor.

Prononciacion

/meˈnuɾo̞/, /meˈnuɾo̞/ França (Bearn) : escotar « menora »

Sillabas

me|nor

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
menora	menoras
[meˈnuɾo̞]	[meˈnuɾo̞s]

menora femenin (al masxulin: menor)

1. (drech) Persona qu'a pas atenh l'edat de la majoritat.

Traduccions

alemand: anglés: minor (en) catalan: menor (ca) corean: espanhòl: menor (es) francés: mineure (fr) italian: minore (it)

lituanian: ongrés: neerlandés: minderjarige (nl) portugués: menor (pt) romanés: sicilian: minuri (scn) ucraïnian:

Adjectiu

menora

1. Femenin singular de menor.