Occitan

Etimologia

De mercé amb lo sufix -ejar.

Prononciacion

/meɾseˈd͡ʒa/

França (Bearn) : escotar « mercejar »

Sillabas

mer | ce | jar (3)

 Vèrb

mercejar

  1. Exprimir sa gratitud.

Variantas dialectalas

  • remerciar (nòrd occitan)
  • armerciar[1] (marchés borbonés), (vivaroaupenc, nòrd de las valaas occitanas)

Parents

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu mercejar
Gerondiu mercejant
Participi passat
singular plural
masculin mercejat mercejats
femenin mercejada mercejadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present mercegi
mercege[N 1]
mercejas merceja mercejam mercejatz mercejan
Imperfach mercejavi mercejavas mercejava mercejàvem mercejàvetz mercejavan
Preterit mercegèri mercegères mercegèt mercegèrem mercegèretz mercegèron
Futur mercejarai mercejaràs mercejarà mercejarem mercejaretz mercejaràn
Condicional mercejariái mercejariás mercejariá mercejariam mercejariatz mercejarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present mercege merceges mercege mercegem mercegetz mercegen
Imperfach mercegèssi mercegèsses mercegès
mercegèsse
mercegèssem mercegèssetz mercegèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu merceja ! mercegem ! mercejatz !
Negatiu merceges pas ! mercegem pas ! mercegetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Referéncias

  1. Henri Grobost, escrivaire de Navas (borbonés), escrich en grafiá patoisanta « armarciait »