mercejar
Occitan
Etimologia
De mercé amb lo sufix -ejar.
Prononciacion
/meɾseˈd͡ʒa/
França (Bearn) : escotar « mercejar »
Sillabas
mer | ce | jar (3)
Vèrb
mercejar
Variantas dialectalas
- remerciar (nòrd occitan)
- armerciar[1] (marchés borbonés), (vivaroaupenc, nòrd de las valaas occitanas)
Parents
Traduccions
Conjugason
Lengadocian
Infinitiu | mercejar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | mercejant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | mercejat | mercejats | ||||
femenin | mercejada | mercejadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | mercegi mercege[N 1] |
mercejas | merceja | mercejam | mercejatz | mercejan |
Imperfach | mercejavi | mercejavas | mercejava | mercejàvem | mercejàvetz | mercejavan |
Preterit | mercegèri | mercegères | mercegèt | mercegèrem | mercegèretz | mercegèron |
Futur | mercejarai | mercejaràs | mercejarà | mercejarem | mercejaretz | mercejaràn |
Condicional | mercejariái | mercejariás | mercejariá | mercejariam | mercejariatz | mercejarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | mercege | merceges | mercege | mercegem | mercegetz | mercegen |
Imperfach | mercegèssi | mercegèsses | mercegès mercegèsse |
mercegèssem | mercegèssetz | mercegèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | merceja ! | — | mercegem ! | mercejatz ! | — |
Negatiu | — | merceges pas ! | — | mercegem pas ! | mercegetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
|
Referéncias
- ↑ Henri Grobost, escrivaire de Navas (borbonés), escrich en grafiá patoisanta « armarciait »