metane

Occitan

Etimologia

De l’anglés methane del prefix grèc metil-

Prononciacion

/ˈmetane/, /ˈmetane/

Sillabas

me|ta|ne

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
metane	metanes
[ˈmetane]	[ˈmetanes]

metane masculin

1. (quimia) Idrocarbur saturat, premièr membre de la familha de las parafinas, de formula quimica CH₄. Tanben nomenat protocarbur d’idrogèn o idrur de metile, es un gas inodòr mai leugièr que l’aire, que se liquefica aisidament. Fòrça inflamable a l’aire liure, aquel gas es lo màger compausant del gas natural, naís dins la fermentacion de las matèrias organicas.

Variantas dialectalas

• metan

Sinonims

• gas dels paluns
• idrocarbur de metil

Derivats

• metanòl
• metanièr
• metanic
• metanizacion
• metanoduc

Traduccions

alemand: Methan (de) anglés: methane (en) basc: catalan: metà (ca)

espanhòl: metano (es) francés: méthane (fr) italian: metano (it) portugués: metano (pt)