minora

Occitan

Etimologia

Del latin minor.

Prononciacion

/miˈnuɾo̞/, /miˈnuɾo̞/ França (Bearn) : escotar « minora »

Sillabas

mi|nor

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
minora	minoras
[miˈnuɾo̞]	[miˈnuɾo̞s]

minora femenin (al masxulin: minor)

1. (drech) Persona qu'a pas atenh l'edat de la majoritat.

Traduccions

alemand: anglés: minor (en) catalan: menor (ca) corean: espanhòl: menor (es) francés: mineure (fr) italian: minore (it)

lituanian: ongrés: neerlandés: minderjarige (nl) portugués: menor (pt) romanés: sicilian: minuri (scn) ucraïnian:

Adjectiu

minora

1. Femenin singular de minor.