molinièr

Santon de Provença

Occitan

Etimologia

Del latin molīnārius.

Prononciacion

/muliˈnjɛ/, /muliˈnjɛ/

França (Bearn) : escotar « molinièr »

Nom comun

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	molinièr	molinièrs
	[muliˈnjɛ]	[muliˈnjɛs]
Femenin	molinièra	molinièras
	[muliˈnjɛɾo]	[muliˈnjɛɾos]

molinièr masculin (gascon) (lengadocian)

1. Persona que fa foncionar un molin.

Variantas dialectalas

• farinier (lemosin)
• molièr (gascon)
• molinèir (auvernhat) (gascon)
• molinier (lemosin) (provençal) (vivaroalpenc)
• monèir (auvernhat)
• monier (lemosin) (vivaroalpenc)

Traduccions

alemand: Müller (de) masculin anglés: miller (en) bashquir: тирмәнсе (ba) catalan: moliner (ca) masculin chèc: mlynář (cs) masculin danés: møller (da) espanhòl: molinero (es) masculin

francés: meunier (fr) masculin italian: mugnaio (it) masculin neerlandés: molenaar (nl) polonés: młynarz (pl) masculin romanés: morar (ro) rus: мельник (ru) masculin ucraïnian: мельник (uk) masculin, мірошник (uk) masculin