motonièr

Occitan

Etimologia

Bastit a partir de moton, dab lo sufixe -ièr.

Prononciacion

/mutuˈnjɛ/, /mutuˈnjɛ/

Sillabas

mo | to | nièr (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	motonièr	motonièrs
	[mutuˈɛ]	[mutuˈnjɛs]
Femenin	motonièra	motonièras
	[mutuˈnjɛro]	[mutuˈnjɛros]

motonièr masculin (lengadocian)

1. Pastor que garda los motons e la [feda]s.

Variantas dialectalas

• motoèr (gascon)

Traduccions

alemand: Hirte (de) masculin, Schäfer (de) masculin anglés: shepherd (en) basc: artzain (eu) bulgar: чобан (bg), овчар (bg) catalan: pastor (ca) masculin chèc: ovčák (cs), pastýř (cs) espanhòl: pastor (es) masculin francés: berger (fr) masculin pâtre (fr) masculin (literàri), pasteur (fr) masculin (istoric)

italian: pastore (it) masculin leton: gans (lv) lituanian: piemuo (lt) naut sorab: pastyr (hsb) masculin neerlandés: herder (nl), schaapherder (nl) ongrés: pásztor (hu), juhász (hu) polonés: pasterz (pl) romanés: păstor (ro), cioban (ro) turc: çoban (tr)

Referéncias

• (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C