neuròna
Occitan
Etimologia
- Del alemand Neuron, eissit del grèc ancian νεῦρον, neûron (« nèrvi, fibra »),
Prononciacion
- /neu'rɔno̞/
Sillabas
neu | rò | na (3)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| neuròna | neurònas |
| [neu'rɔno̞] | [neu'rɔno̞s] |
neuròna femenin
- (istologia) Tipe de cellula diferenciada compausant, amb las cellulas glialas, lo teissut nerviós. Aquelas cellulas son excitablas e excitatrdoiras, e menan l’influs nerviós. La neuròna possedís un axòn e de dendritas. Las neurònas se brancan las unas amb las autas per una zòna nomenada sinapsi