obertura

Occitan

Etimologia

Del latin apertura

Prononciacion

/uβeɾˈtyɾo̞/, /uβeɾˈtyɾo̞/ França (Bearn) : escotar « obertura »

Sillabas

o|ber|tu|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
obertura	oberturas
[uβeɾˈtyɾo̞]	[uβeɾˈtyɾo̞s]

obertura femenin

1. Accion d’obrir.
2. Estat d’una causa qu'es obèrta, espaci vuèg dins çò que, senon, es continú.
3. (particular) (arquitectura) Pòrta, o fenèstra, ou arcada d’un edifici.
4. (per extencion) Grandor del vuèg atal realizat.
5. (geometria) Escartament mai o mens grand de doas linhas drechas que, s'encontrant en un punt, forman un angle.
   • L’obertura d’un angle.
     • (analogia) L’obertura d’un compàs.
6. (sociologia) Actitud d'una societat que sap aculhir plenament los immigrants.

Variantas dialectalas

• dobertura (lengadocian)
• dubertura (provençau)
• ubertura (gascon)

Traduccions

alemand: Öffnen (de) anglés: opening (en) basc: Irekitze (eu) catalan: obertura (ca)

espanhòl: apertura (es) francés: ouverture (fr) italian: apertura (it) portugués: abertura (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin apertura

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « obertura »

Prononciacion

Oriental: central /uβərˈtuɾə/, /uβərˈtuɾə/, balear /obəɾˈtuɾə/, /obəɾˈtuɾə/, /ubərˈtuɾə/, /ubərˈtuɾə/

Occidental: /oβeɾˈtuɾa/, /oβeɾˈtuɾa/

Sillabas

o|ber|tu|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
obertura	obertures

obertura femenin

1. obertura ^(oc)