obesissença

Occitan

Etimologia

Del latin oboedire « prestar l'aurelha ».

Prononciacion

/uβezisenˈso̞/, /uβezisenˈso̞/

Sillabas

o|be|sis|sen|ça

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
obesissença	obesissenças
[uβezisenˈso̞]	[uβezisenˈso̞s]

obesissença (lengadocian); femenin

1. Accion d'aquel, d'aquela, qu'obesís.
2. Disposicion per obesir, abitud d’obesir, somission de la ment als òrdres dels superiors.

Variantas dialectalas

• obediéncia (gascon)
• obeïssença (provençau)

Derivats

• desobesissença

Traduccions

alemand: Gehorsam (de) anglés: manageability (en), tractability (en) basc: catalan: obediència (ca)

espanhòl: obediencia (es) francés: obéissence (fr) italian: ubbidienza (it), obbedienza (it) portugués: obediência (pt)