Occitan

Etimologia

Del latin obligatorius.

Prononciacion

/uβliɣaˈtɔɾi/, Provençau /ubligaˈtɔʀi/

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin obligatòri obligatòris
[uβliɣaˈtɔɾi] [uβliɣaˈtɔɾis]
Femenin obligatòria obligatòrias
[uβliɣaˈtɔɾio̞] [uβliɣaˈtɔɾio̞s]

obligatòri

  1. Qu'a la fòrça d’obligar seguent la lei.
  2. (figurat) (per extension) Çò qu'es exigit per l'onestetat, la morala.
  3. (figurat) (per extension) Que se pòt pas defugir.

Derivats

Traduccions