orange
Francés
Etimologia
De l'arab نارنج (nāranj), pres al persan نارنگ (nārang), que vendriá del sanscrit nāraṅgaḥ, d'origina incèrta.
Prononciacion
[ɔ'ʁɑ̃ʒ]
França (París) : escotar « orange » França (París) : escotar « orange » França (París) : escotar « orange » França (París) : escotar « orange » escotar « orange » França (París) : escotar « orange » França (Lion) : escotar « orange » França (Tolosa) : escotar « orange » França (Vòges) : escotar « orange » França (Lion) : escotar « orange » França (Vòges) : escotar « orange » Soïssa (Canton de Valés) : escotar « orange » Soïssa (Canton de Valés) : escotar « orange » França (Alsàcia) : escotar « orange » França : escotar « orange » França (Canet de Rosselhon) : escotar « orange » França (Sant Llorenç de Cerdans) : escotar « orange » França (Somain) : escotar « orange » França (Sant Nazari de Rosselhon) : escotar « orange » Còsta d'Evòri (Abidjan) : escotar « orange » França (Vendèa) : escotar « orange »
Nom comun
orange femenin