irange
Occitan
Etimologia
De l'arabi نارنج (nāranj), pres al persan نارنگ (nārang), que vendriá del sanscrit nāraṅgaḥ, d'origina incèrta.
Prononciacion
/iˈɾand͡ʒe/
França (Bearn) : escotar « irange »
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
irange | iranges |
[iˈɾand͡ʒe] | [iˈɾand͡ʒes] |
irange masculin
- Bot. Fruch de l'irangièr, arbre de la familha dels Rutaceae: Citrus sinensis.
Derivats
Traduccions
|
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
irange | iranges |
[iˈɾand͡ʒe] | [iˈɾand͡ʒes] |
irange masculin
Traduccions
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | irange | iranges |
[iˈɾand͡ʒe] | [iˈɾand͡ʒes] | |
Femenin | iranja | iranjas |
[iˈɾand͡ʒo] | [iˈɾand͡ʒos] |
irange masculin