Pòrge d'una glèisa

Occitan

Etimologia

Del latin porticus.

Prononciacion

/ˈpɔɾd͡ʒe/

França (Bearn) : escotar « pòrge »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
pòrge pòrges
[ˈpɔɾd͡ʒe] [ˈpɔɾd͡ʒes]

pòrge masculin

  1. Luòc cobèrt a la dintrada d'un temple, d'una glèisa o d'un palais.

Traduccions